بررسی تأثیر اجرای تسهیم شغل در ایجاد توازن بین کار و زندگی کارکنان وزارت کار و امور اجتماعی

امروزه تعارض بین کار و زندگی مسأله اغلب افراد، سازمانها و جوامع است. یکی از مهمترین تعارضات در اینرابطه طولانی شدن ساعات کار به علت تغییر شرایط اجتماعی و در نتیجه کاسته شدن از وقتی است که میتوان در اختیارخانواده گذاشت(گیدنز:925،1387)این تعارض منجر به عدم رضایت و استرس شغلی برای کارکنان میشود. علاوه بر این، افزایش میزان غیبت، اخراج و نرخ بیماریهای جسمی و روانی کارکنان و کاهش انگیزه، بهرهوری و کیفیت زندگیآنان از دیگر پیامدهای این تعارض است. برای فائق آمدن بر این مشکلات، باید به بدنبال اجرای سیاستهایی بود که ضمنپاسخگویی به نیاز سازمانها، فشار روحی کمتری را بر کارکنان تحمیل نماید و منجر به ارتقاء میزان بهرهوری آنان گردد.در تحقیق حاضر به دنبال بررسی نقش استراتژی تسهیم شغل به عنوان یکی از الگوهای منعطف کاری در ایجاد توازن بینکار و زندگی کارکنان وزارت کار و امور اجتماعی هستیم. حجم نمونه آماری این پژوهش 276 نفر است که به روش نمونه-گیری تصادفی طبقهبندی شده انتخاب شدهاند. همچنین از روش تحقیق کمی و ابزار پرسشنامه به منظور جمعآوریدادهها استفاده شده است.با توجه به پیشینه تحقیقات انجام شده برای سنجش توازن بین کار و زندگی که متغیر وابسته این تحقیق بود، چهارمولفه رضایت شغلی، انگیزش شغلی، استرس شغلی و کیفیت زندگی در نظر گرفته شد. فرضیات تحقیق از طریق کایاسکویر تک نمونهای آزمون شدند. به طور کلی، نتایج به دست آمده تأثیر تسهیم شغل بر ایجاد توازن بین کار و زندگیکارکنان را مورد تأیید قرار داد.